ကမၻာ့ ဖလားနဲ႕ ကၽြန္မ စကား

         ကမ္ၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲ ကာလမ်ားကေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား ထုိအလုံး ကိစ္ၥႏွင့္လြတ္ကို မလြတ္ႏုိင္ပါဘူး။တစ္ခ်ိဳ႕ေဘာလုံးပြဲစဥ္ ေတြကလည္း ညည့္နက္ သန္းေခါင္ အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႕ မနက္ေရာက္ ေတာ့လည္း သက္ဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္ကုိ ၀င္ၾကတဲ့သူေတြမ်ားပါတယ္။အိမ္မွာ ေအးေအး ေဆးေဆး ျပန္အိပ္ေနႏုိင္တာ ဆုိလုိ႕ သက္ၾကီးပုိင္းတခ်ိဳ႕ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္လည္း က်န္းမာေရး ဂ်ာနယ္အခ်ိဳ႕က “ေဘာပြဲ မကိုက္ေအာင္ေနနည္း” ဆုိျပီး အစားအေသာက္ အေနအထုိင္ကအစ အၾကံေပးထားတာေတြေတာင္ ေတြ႕ရပါတယ္။
            ကၽြန္မ ကေတာ့ ေဘာလုံးပြဲဆုိတာကို ခံစားၾကည့္လုိ႕ မရတဲ့သူ တစ္ေယာက္ပါ။ဘယ္ႏွယ့္ ကြင္းအက်ယ္ၾကီးထဲမွာ ေဘာလုံးတစ္လုံးတည္း ထည့္ထားေပးျပီး လူအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္ ၀ုိင္းကန္ေနၾကတာကို အိပ္ေရးပ်က္ခံျပီး ၾကည့္ၾကရတယ္လုိ႕ ကၽြန္မရဲ႕ သေဘာထားကို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကုိ ေျပာျပမိေတာ့ “ခင္ဗ်ားေျပာမွပဲ ေဘာလုံးပြဲ အရသာ ပ်က္ေတာ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ဖီဖာအဖြဲ႕ကို ေျပာေပးမယ္ ကြင္းထဲမွာ ေဘာလုံးေတြ အမ်ားၾကီးထည့္ထား ေပးပါလုိ႕”ဆုိျပီး ကၽြန္မကို ရယ္ေနခဲ့ဖူးပါတယ္။အဲဒီ ရက္ထဲေတြမွာေတာ့ ကမ္ၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲ အေၾကာင္းမွ ၀င္  မေျပာႏုိင္ရင္ ဘယ္စကား၀ုိင္းကိုမွ ၀င္လုိ႕မရဘူးျဖစ္ေနေတာ့တယ္။
           ကၽြန္မ သင္တန္းသူေတြကလည္း ဒီကမ္ၻာ့ဖလား အေၾကာင္းပဲ ေျပာေန ၾကတာ ဆုိေတာ့  ေဘာလုံးအေၾကာင္းေတြ ေဖာ္ျပတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြ ကၽြန္မလုိက္ဖတ္တယ္။ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားမွာ ရိုက္ထားတဲ့ အေခြေတြၾကည့္ျဖစ္တယ္။ကမ္ၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲ သီခ်င္းျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ “ရွာကီရာ” ရဲ႕ ”၀ါးကား ၀ါးကားသီခ်င္းကုိေတာ့  ကၽြန္မလည္း ၾကိဳက္ပါတယ္။ အ့ံၾသတာတစ္ခုက  ၂၀၁၄ ကမ္ၻာ့ဖလားမွာ ဗုိလ္စြဲမဲ့ အသင္းကို ခန္႕မွန္းျပီး ေလာင္းေၾကး ထပ္ၾကတာကိုပါပဲ။ကိုယ္ ကိုယ္တုိင္ ၀င္ကန္ရတာလည္း မဟုတ္ပဲန႕ဲ မေသခ်ာတဲ့ အရာတစ္ခုကို သူမ်ားကန္တာၾကည့္ျပီး ရဲရဲၾကီး ခန္႕မွန္းရဲလိုက္ၾကတာလို႕ ေတြးမိလို႕ပါ။
            ကၽြန္မတုိ႕ သုံးတန္းႏွစ္တုန္းကေတာ့ ေဘာလုံးပြဲ အေၾကာင္း စာထဲမွာ သင္ခဲ့ဖူးတယ္။ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မမွတ္မိပါဘူး။တစ္သင္းကို လူဆယ့္တစ္ေယာက္ရွိျပီး သူ႕ေနရာနဲ႕သူ တာ၀န္ယူျပီးကန္ၾကရတယ္။ေဘာလုံးကို လုိက္ကန္ခ်င္းတုိင္းလည္း ကန္လုိ႕မရ၊ အျပစ္ေပးတာေတြကလည္း ကၽြန္မသိသေလာက္  လက္ပစ္ေဘာတဲ့၊ ကြင္းထဲမွာ လူေတြ အတူတူကန္ေနၾကရင္းက လူကၽြံသြားလုိ႕ လူကၽြံေဘာတဲ့၊ ေထာင့္ကန္ေဘာနဲ႕ ျပီးေတာ့ တစ္ကြင္းလုံးမွာ ကန္ေနၾကတဲ့ လူအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ၀င္မကန္ၾကေတာ့ဘဲ တစ္ဖက္အသင္းက တစ္ေယာက္ပဲကန္ အျခားတစ္ဖက္အသင္းရဲ႕ဂုိးတုိင္ေရွ႕မွာ တည့္တည့္ၾကီး၊ အျခားအဖြဲ႕ကလည္း ဂုိးလ္ကီပါလို႕ေခၚတဲ့ ဂုိးဖမ္းသမား တစ္ေယာက္ထဲကဖမ္းရမွာ ျဖစ္တဲ့ ပယ္နယ္တီ တဲ့။
             ကြင္းထဲက ဒုိင္လူၾကီးေတြက်ေတာ့လည္း ေဘာလုံးကို မထိမိေအာင္ ေရွာင္ျပီး ေဘာကန္သမားေတြနဲ႕အတူ ေျပးလုိက္ရတာ ဖတ္ဖတ္ကိုေမာလုိ႕။ဒီၾကားထဲကေတာင္ သူတုိ႕မျမင္လုိက္ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္နဲ႕ အျငင္းပြားၾက။၁၉၈၆ခုႏွစ္ ကမ္ၻာ့ ဖလားပြဲမွာ ဗုိလ္စြဲခဲ့တဲ့အာဂ်င္းတီနားအသင္းက မာရာဒုိနာက လက္နဲ႕ပုတ္သြင္းလုိက္လို႕ ႏုိင္ခဲ့တာလုိ႕ၾကားဖူးခဲ့တာပဲ၊ဘာတဲ့ Hand of God  ဆုိလားေတာင္ ေျပာေနၾကတယ္။။ပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ျမင္လုိက္ေပမဲ့ ကြင္းလယ္ဒုိင္လူၾကီးက မျမင္လုိက္လို႕ ရခဲ့တာတဲ့၊အဲဒီလုိလည္း ျဖစ္ျပန္ေရာလားလုိ႕ ကၽြန္မ ေတြးၾကည့္မိတယ္။အခုေခတ္မွာ ပြဲစဥ္ကုိျပန္ၾကည့္လုိ႕ရတဲ့ ေခတ္မီစက္ေတြက ေပၚေနျပီဆုိေတာ့ အဲဒီလုိ မျဖစ္ေလာက္ေတာ့ဖူးထင္ပါတယ္။ဖီဖာအဖြဲ႕ၾကီး ကလည္း ပရိတ္သတ္ ေတာင္းဆုိ တင္ျပတာေတြကုိ လုိက္ညွိေျဖရွင္းေပးရင္းက ဂုိးတုိင္ကိုခ်ဲ႕ေပးဖုိ႕ ကိစ္ၥပါ ပါလာေတာ့တယ္။ဂုိးလ္ကီပါေတြကလည္း ဂုိးတုိင္သာ ခ်႕ဲမယ္ဆုိရင္ ဒီအတုိင္းသာ ကန္သြင္းလုိက္ၾကပါေတာ့လို႕ ေျပာၾကတယ္တဲ့။
             ဆရာမင္းလူရဲ႕ “အခ်စ္န႕ဲေဘာလုံး” စာအုပ္ဖတ္လုိက္ရေတာ့ ေဘာလုံးပြဲဆုိတာ စည္းလုံးညီညြတ္တဲ့ စိတ္ကို ေပၚေပါက္ေစတာပဲလုိ႕ လက္ခံမိျပန္တယ္။၂၀၁၀ ကမ္ၻာ့ ဖလားမွာ အုပ္စုအဆင့္က ထြက္ခဲ့ရတဲ့ ျပင္သစ္အသင္းကုိ အျပစ္ေပးအေရးယူေပးဖုိ႕ ျပင္သစ္ျပည္သူေတြက ေတာင္းဆုိၾကတယ္လို႕ ဖတ္လုိက္ရတယ္။ျပင္သစ္အစုိးရကလည္း စုံစမ္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ျပီး အျပစ္ေပးအေရးယူခဲ့တယ္ဆုိပဲ။အဲဒီလုိဆုိေတာ့လည္း ေဘာလုံးပြဲဆုိတာ တနည္းအားျဖင့္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို  ေဖာ္ျပတာပဲလုိ႕  ကၽြန္မခံစားလုိက္မိတယ္။ရႈံးထြက္ ထြက္ေပးလုိက္ရတဲ့ အသင္းက အားကစားသမားေတြလည္း ငုိ၊ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္လည္း ငိုၾကနဲ႕ ေတြ႕ရေတာ့ ေဘာလုံးပြဲဆုိတာ စည္းလုံးညီညြတ္ဖို႕ အတြက္ အေကာင္းဆုံးေသာ စည္းရုံးနည္းတစ္ခုပါလားလုိ႕ ကၽြန္မ သတိထားမိျပန္တယ္။
            ဒီႏွစ္ ကမ္ၻာ့ ဖလားျပိဳင္ပြဲ ရဲ႕ အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံကေတာ့ ၂၀၀၇ခုႏွစ္တုန္းက အိမ္ရွင္ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဘရာဇီးႏုိင္ငံပါပဲ။ဒါေပမဲ့ ဘရာဇီးရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးပုိင္း မတည္ျငိမ္မႈေတြ၊အသုံးျပဳမဲ့ ကြင္းတုိင္းအတြက္   ဘတ္ဂ်က္ေငြဟာ အကန္႕အသတ္ ေက်ာ္လြန္ေနတာေတြ ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြဆီက မေက်နပ္သံေတြ ၾကားေနရပါတယ္။ျပည္သူ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့ လည္း ငါးၾကိမ္ ခ်န္ပီယံဆုိတဲ့ ေဘာလုံးသမုိင္းက သူတုိ႕ ႏုိင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူ စရာ ျဖစ္လုိ႕ေနပါတယ္။ ကမ္ၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲ လက္ခံက်င္းပခြင့္ရတဲ့ ႏုိင္ငံဟာ ႏုိင္ငံျခား၀င္ေငြ အေျမာက္အျမား ရတာေၾကာင့္ ႏုိင္ငံ့စီးပြားသိသိသာသာ တုိးတက္လာတယ္လုိ႕ သိလုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မ ကမ္ၻာ့ ဖလား ေဘာလုံးပြဲဆုိတာကုိ ေတာ္ေတာ္ စိတ္၀င္စားသြားတယ္။၂၀၁၀ မွာ အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံက်င္းပခဲ့တဲ့ ေတာင္အာဖရိက ႏုိင္ငံက ဆင္းရဲမြဲေတတဲ့ ႏုိင္ငံထဲမွာ ပါတယ္လုိ႕သိရပါတယ္။ကမ္ၻာ့ဖလားပြဲျပီးတဲ့အခါ  သူတုိ႕ႏုိင္ငံ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာႏုိင္တာကို ေတြ႕ရတယ္။အဲဒါေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕ ေတာင္အာဖရိကႏုိင္ငံက ၂၀၂၀ မွာလည္း အုိလံပစ္အိမ္ရွင္ျဖစ္ေရးအတြက္  အုိင္အုိစီကို ကမ္းလွမ္းေနၾကျပန္ျပီ။
            ကၽြန္မ တုိ႕ႏုိင္ငံအေနနဲ႕ကေတာ့ ျမန္မာေဘာလုံးအသင္း သြားေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္ခြင့္ ဆုိတာ အသာထားလုိ႕၊တစ္ကမ္ၻာလုံး ၾကည့္ခြင့္ရွိေနတဲ့ ကမ္ၻာ့ဖလားေဘာလုံး ျပိဳင္ပြဲဆိုတာကို       လူတုိင္း ၾကည့္ခြင့္ေတာင္ မရႏုိင္ၾကပါဘူး။စကိုင္းနက္ဆုိတဲ့ ျပာတာတာ အ၀ုိင္းေလးတပ္ထားျပီး ေဘာလုံးပြဲလုိင္း အတြက္ ေငြသြင္းထားပါမွ ၾကည့္ခြင့္ရၾကရတယ္။အဲဒီေတာ့ ကမ္ၻာ့ ဖလားဆုိတာ ျမန္မာ ျပည္သူေတြနဲ႕ ခပ္ေ၀းေ၀း ျဖစ္ေနသလားလုိ႕ ခံစားရတယ္။ကၽြန္မကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္တယ္ လို႕ ေျပာေျပာကမ္ၻာ့ဖလား ေဘာလုံးပြဲကို အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံအျဖစ္ ကၽြန္မတို႕ ႏုိင္ငံကသာ က်င္းပခြင့္ ရခဲ့မယ္ဆုိရင္၊  ကမ္ၻာ့ႏုိင္ငံ အသီးသီးက ေဘာလုံး အားကစားသမားေတြန႕ဲ ပြဲၾကည့္ပရိတ္သတ္ေတြ လာၾကစမ္းပါေစ။ႏုိင္ငံေရး မတည္ျငိမ္ မႈေတြ၊ဘာသာေရး ပဋိပက္ၡ္ၡေတြ ခဏေမ့ထားလုိ႕ ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္မ၀င္စားခဲ့တဲ့ အလုံးတစ္လုံးထဲကို လူႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ၀ိုင္းကန္ၾကေနတဲ့ ေဘာလုံးပြဲဆုိတာၾကီးကို  မထတမ္း အားေပးပစ္လုိက္မွာ တစ္ကယ္ပါ။